MUTLULUĞUN KURALI YOK

Bir doğru yok bir yanlış da.. O zaman mutlu olmak için kural da yok. Herkes mutluluğu farklı şeylerde bulabilir.Küçük bir örnek; patatesi ketçap ile yemek yerine isteyen yoğurtla yesin. Ketçap ile yeneceğininin öğretilmesi sebebiyle yeni tatlar denemekten kaçınmamak gerekir. Belki bizi çok daha mutlu edecek bir tat ile tanışmışabiliriz. Mutluluk ezbere yaşanacak bir şey değil.

O yüzden asıl önemli olanı kaçıyoruz. Ne ile mutlu olduğumuzu keşfetmek yerine, insanların düşünceleri ve kuralları ile mutluluğu başkalarına göre ezbere yaşıyoruz. İyi bir okulda eğitim, güzel bir iş, çok para kazanmak, iyi bir eş ile evlenmek, topluma uygun çocuklar yetiştirmek ve kısacası yazılı olmayan katı kurallara göre yaşamak bizi ne kadar mutlu ediyor. 

Bana bu kadar mutluluk yeter mi diyorsunuz? Fazlasında gözüm yok hatta gücüm bile yok diyenlerden misiniz? Peki ne gücün ne paranın mutluluk için gerekli olmadığını bilmiyor musunuz? Çok paralı insanlar çok  mu mutlu? Çok güçlü insanlar mutluluk delisi mi? Hayır

Denemekten korkuyoruz. Yeni yemeği, kıyafeti, insanlarla tanışmayı, seyahat etmeyi, cocuk yapmayı, evcil hayvan beslemeyi, resim yapmayı, boya kalemleri ile tanışmayı..vb. İlk defa zorlanarak denediğiniz bir yeniliğin sonrasında aldığınız mutluluk ve hissetttiğiniz hazdan sonra kaç kere “İyi ki yapmışım, keşke daha önce yapsaymışım” dediniz? Denemek hiç bir şey kaybettirmez, zamanı öne alır ki bu da hiç fena bir şey değil. 

Moda diye vücut tipimize uymayan kıyafetleri giyiyoruz, popüler diye bir kafeye/restauranta gidip bir gurmenin! çok beğendiği yemeği yiyoruz. Dönüp kendimize baktığımızda aynada beğenmediğimiz kıyafetlerle kendimizi ne yediğimizi bilmediğimiz bir restaurantın masasında buluyoruz. Aslında moda olmayan, sizi yansıtmayan ama toplumun bu şekilde kabul ettiği şekilde yaşamak mı sizi mutlu ediyor? O zaman diyebilecek lafım yok. Herkesin mutluluk anlayışı farklı. Sadece denemek tek tavsiyem. Ezbere yaşamanın aksine insanın kendini bulduğu bir hayatı yaşaması güzel değil mi?